Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

διακόσμηση χριστουγεννιάτικης γιορτής

τα λόγια μοιάζουν φτωχά όταν θέλουμε να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας στις υπέροχες "μαμάδες" των παιδιών μας, οι οποίες επιμελήθηκαν το στολισμό του χώρου ΜΑΞΙΜ στη χριστουγεννιάτικη γιορτή μας.


 ...δια χειρός Βάσως Γιαννώτα τα γλυκίσματα των παιδιών μας

 η Δέσποινα Δούκα η "ψυχή" στην αισθητική παρέμβαση του χώρου...δεν αρκέστηκε μόνο στη διακόσμηση, αλλά κέρασε όλους τους καλεσμένους μας....


 η Μάχη Χριστοδούλου έβαλε τη τελευταία πινελιά για το υπέροχο αποτέλεσμα...

τέλος όλα τα μέλη του συλλόγου γονέων, η Άννα Ζιώγα, η Ειρήνη Γιαννώτα, η Ελένη Ψωφάκα και η Βάσω Ντάλλα έδωσαν όλη την ενέργειά τους αυτή τη μέρα....ένα μεγάλο ευχαριστώ από παιδαγωγούς και παιδιά

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

κάλαντα Χριστουγέννων


στη γειτονιά μας επιλέξαμε να πούμε τα κάλαντα...και τα κεράσματα πολλά ....


 σοκοφρέτες, καραμέλες και πορτοκάλια,,,,
και οι φωνούλες των παιδιών μας σκόρπισαν χαρμόσυνα μηνύματα ελπίδας ...
...να είναι πάντα η γειτονιά μας όμορφη και χαρούμενη....όπως σήμερα.

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ

“Η ΜΠΟΥΓΑΔΑ ΤΟΥ ΑΪ ΒΑΣΙΛΗ”



Μια διασκευή σε έμμετρο λόγο του γνωστού παραμυθιού της Ι. Κυρίτση “η μπουγάδα του Αι – Βασίλη” παρουσίασαν τα νήπια μας, στη Χριστουγεννιάτικη γιορτή τους στο Δημοτικό θέατρο ΜΑΞΙΜ
 Η στολή του αγαπημένου άγιου των παιδιών έχει καταστραφεί ….πως θα φτάσει τώρα ο Αϊ - Βασίλης στο σπίτι κάθε παιδιού; Πως θα γίνει το όνειρο του πραγματικότητα;…
Τη λύση τη βρίσκουν τα ίδια τα παιδιά…. Τα παιδιά όλης της γης αναλαμβάνουν να ράψουν τη νέα στολή του Αϊ- Βασίλη, κάθε ήπειρος και ένα κομμάτι της στολής… κι αυτό είναι το μήνυμα του θεατρικού πως όλα τα παιδιά μαζί μπορούν να κάνουν κάθε όνειρο πραγματικότητα.

 ΓΙΑΤΊ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.....και αυτό μας το απέδειξαν περίτρανα τα αστέρια μας με το όμορφο θεατρικό τους

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

μικρών γεύσεις....

σήμερα το Νηπιαγωγείο μας μετατράπηκε σε ένα μικρό εργαστήρι ζαχαροπλαστικής.
 όλοι μαζί φτιάξαμε μπισκότα, χρησιμοποιώντας τη μαγική μπισκοτοσυνταγή των ξωτικών....


                                       ....α! φυσικά βοήθησε η μαμά Ειρήνη και η μαμά Άννα


τα μπισκοτάκια μας σε διάφορα σχέδια για να είναι πιο γιορτινά....


και βέβαια όταν "βγήκαν" από το φούρνο του κυρίου Λάκη μοσχομύρισε όλη η γειτονιά...


....φτιάξαμε τόσα πολλά, που κεράσαμε και τους γονείς....





Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΟΥ

11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΟΥ
Η 11η Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού. Τα παιδιά όλου του κόσμου γιορτάζουν, ανεξαρτήτου φυλής, χρώματος, φύλλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, περιουσίας, οικογενειακής προέλευσης ή άλλης κοινωνικής θέσης του ίδιου του παιδιού ή της οικογενείας του (σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού 1959, Αρχή Πρώτη).


τα παιδιά μας εύχονται για τα παιδιά του κόσμου

\

κρεμούν τις ευχές τους στην αυλή του Νηπιαγωγείου μας


κάθε ευχή και ένα μήνυμα ....προς όλους τους "μεγάλους"....για ένα κόσμο καλύτερο
για ένα κόσμο που θα χωράει όλα τα παιδιά αλλά και πολλά παιδικά χαμόγελα.


Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

ώρα για παραμύθι....

Ο παπουτσής και τα ξωτικά
Υπήρχε κάποτε ένας παπουτσής που δούλευε πολύ σκληρά και ήταν πολύ δίκαιος, αλλά δεν κέρδιζε αρκετά χρήματα για να ζήσει και στο τέλος δεν του έμεινε τίποτα στον κόσμο, εκτός από ένα κομμάτι δέρμα που έφτανε ίσα ίσα για να φτιάξει ένα ζευγάρι παπούτσια. Έτσι, έκοψε το δέρμα σε κομμάτια και τα ετοίμασε απ’ τη νύχτα, γιατί το πρωί ήθελε να ξυπνήσει νωρίς και να πιάσει δουλειά. Η συνείδησή του ήταν καθαρή και η καρδιά του γαλήνια παρά τα προβλήματα που είχε. Ξάπλωσε στο κρεβάτι και γεμάτος πίστη αποκοιμήθηκε. Το πρωί, αφού προσευχήθηκε κατέβηκε για δουλειά, και τότε, είδε έκπληκτος τα παπούτσια να βρίσκονται κιόλας έτοιμα πάνω στον πάγκο. Ο αγαθός άνθρωπος δεν ήξερε τι να πει ή τι να σκεφτεί γι’ αυτό το παράξενο πράγμα που του συνέβη. Κοίταξε προσεκτικά τα παπούτσια και παρατήρησε ότι ήταν φτιαγμένα με μεγάλη δεξιοτεχνία: δεν υπήρχε ούτε μια βελονιά που να είναι λάθος, ήταν ραμμένα τόσο κομψά και με τόση ακρίβεια που ήταν στ’ αλήθεια ένα αριστούργημα.
Την ίδια μέρα ήρθε στο μαγαζί του ένας πελάτης και δοκίμασε τα παπούτσια. Του άρεσαν τόσο που πρόθυμα, έδωσε στον τσαγκάρη περισσότερα χρήματα απ’ ότι κόστιζαν. Ο φτωχός τσαγκάρης με αυτά τα χρήματα, αγόρασε αρκετό δέρμα για να φτιάξει δύο ακόμη ζευγάρια παπούτσια. Το βράδυ σταμάτησε τη δουλειά και έπεσε για ύπνο νωρίς ώστε το επόμενο πρωί να ξυπνήσει έγκαιρα για να τελειώσει τα παπούτσια, αλλά δεν χρειάστηκε να το κάνει, γιατί μόλις σηκώθηκε απ’ το κρεβάτι, είδε τα παπούτσια έτοιμα στον πάγκο. Πριν ο παπουτσής προλάβει να σκεφτεί τι είχε συμβεί, μπήκαν στο μαγαζί πελάτες, οι οποίοι μάλιστα πλήρωσαν γενναιόδωρα για τα παπούτσια που πουλούσε εκείνος, έτσι μάζεψε χρήματα και αγόρασε αρκετό δέρμα για να φτιάξει τέσσερα ζευγάρια παπούτσια. Το βράδυ σταμάτησε και πάλι τη δουλειά με τη σκέψη πως θα σηκώνονταν νωρίς για να τελειώσει το φτιάξιμο των παπουτσιών, αλλά μόλις ξύπνησε είδε και πάλι πως η δουλειά είχε ήδη γίνει. Και αυτό συνέβαινε συνέχεια, ξανά και ξανά ώσπου στο τέλος το καλός αυτός άνθρωπος έγινε και πάλι εύπορος και το τσαγκαράδικο άρχισε να ακμάζει.
Μια νύχτα, ενώ πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, καθώς κάθονταν με τη γυναίκα του δίπλα απ’ το ζεστό τζάκι και κουβέντιαζαν, ο τσαγκάρης γύρισε και την είπε «Απόψε, θα ήθελα να μείνουμε ξύπνιοι και να παραφυλάξουμε, ίσως να δούμε ποιος έρχεται και τελειώνει τη δουλειά μου.». Η σκέψη αυτή άρεσε στη γυναίκα του τσαγκάρη και έτσι αφού άφησαν ένα αναμμένο κερί για να βλέπουν στο σκοτάδι, κρύφτηκαν σε μια γωνιά του μαγαζιού πίσω από μια μακριά κουρτίνα που κρέμονταν εκεί και περίμεναν να δουν τι θα συνέβαινε.
Μόλις το ρολόι χτύπησε μεσάνυχτα, εμφανίστηκαν δύο μικροί νάνοι που ήταν γυμνοί και κάθισαν στον πάγκο του τσαγκάρη, πήραν το δέρμα που είχε κόψει εκείνος, το έστρωσαν και με τα μικρά τους δάχτυλα άρχισαν να ράβουν τόσο γρήγορα που ο τσαγκάρης έμεινε με το στόμα ανοιχτό και για λίγη ώρα δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω τους. Και συνέχισαν να δουλεύουν μέχρι που τα παπούτσια ήταν πια έτοιμα πάνω στον πάγκο. Τελείωσαν τη δουλειά τους πολύ πριν ανατείλει ο ήλιος και εξαφανίστηκαν γρήγορα σαν αστραπή.
Την επόμενη μέρα η γυναίκα είπε στον τσαγκάρη «Αυτά τα πλασματάκια μας έκαναν πλούσιους, και πρέπει να τους είμαστε ευγνώμονες, και να τους ανταποδώσουμε τη χάρη. Με στεναχώρησε πολύ που τα είδα να τρέχουν έτσι, χωρίς να έχουν έστω ένα πανωφόρι που να τα προστατεύει απ’ το κρύο. Θα σου πω τι θα κάνουμε, θα φτιάξω για το καθένα απ’ αυτά μια φορεσιά, ένα πουκάμισο, ένα παλτό, ένα γιλέκο και ένα πανταλόνι και εσύ θα τους φτιάξεις από ένα ζευγάρι παπούτσια για να κρατάει ζεστά τα ποδαράκια τους.»

Η σκέψη αυτή ευχαρίστησε πάρα πολύ τον τσαγκάρη και μια νύχτα, όταν όλα ήταν έτοιμα, άφησαν πάνω στον πάγκο αντί για το δέρμα που κανονιά έραβαν, τις φορεσιές και τα παπούτσια των νάνων. Γύρω στα μεσάνυχτα, τα μικρά πλασματάκια μπήκαν και καθώς κάθισαν ως συνήθως στον πάγκο για να αρχίσουν τη δουλειά, είδαν τα ζεστά ρούχα που τους περίμεναν, γέλασαν και ήταν κατευχαριστημένα. Ύστερα ντύθηκαν μέχρι να πεις κύμινο και άρχισαν να χορεύουν, να χοροπηδούν και να πετάγονται χαρούμενα δεξιά αριστερά, μέχρι που βγήκαν χορεύοντας έξω απ’ το μαγαζί. Ο τσαγκάρης δεν τους είδε ποτέ ξανά, αλλά από τότε και μέχρι το τέλος της ζωής του, ήταν πάντα χαρούμενος και όλα πήγαιναν καλά στη ζωή του.


.....και η δραματοποίηση του παραμυθιού


ΓΙΟΡΤΗ ΑΓΑΠΗΣ

ΓΙΟΡΤΗ ΑΓΑΠΗΣ στο Νηπιαγωγείο μας...με αφορμή τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου https://www.youtube.com/watch?v=Mhg9UlCMBoc και το πρόγευμά μας φ...