τα νιάτα σέρνουνε χορό.
Της Επιστήμης τα παιδιά
και τραγουδάν τη Λευτεριά.
Εδώ της νιότης ο άξιος νους,
που χτίζει θέατρα, ναούς,
σκεδιάζει ιδέες και μηχανές
και δένει το αύριο με το χτες.
«Ο πλανήτης Γη δεν μας ανήκει, εμείς ανήκουμε σε αυτόν.
Και πρέπει να τον μοιραστούμε με την άγρια ζωή»– Steve Irwin –
Με την είσοδο μας στο χωριό εντυπωσιαστήκαμε από το τοπίο – ένα χωριό βγαλμένο από παραμύθι. Τα σπίτια παραδοσιακά και τα μονοπάτια πέτρινα μέσα σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς φυσικό τοπίο. Διασχίσαμε το πέτρινο μονοπάτι για να φτάσουμε στο Κέντρο ενημέρωσης, το ιστορικό κτίριο της Νίκειος Σχολής. Εκεί το προσωπικό του κέντρου μας περίμενε για ενημέρωση αναφορικά με τη ζωή και διαβίωση της καφέ αρκούδας. Τα νήπια μας, εξαιρετικό κοινό…χίλια μπράβο στα παιδάκια μας που με προσοχή άκουσαν για τις χώρες που ζει η καφέ αρκούδα, τη διατροφή της, τον τρόπο που ζει και κινείται, για την αναπαραγωγή της, το χειμέριο ύπνο της αλλά και για τους κινδύνους που διατρέχει. Στη συνέχεια παρατήρησαν πολύ προσεκτικά τα απολιθώματα αρκούδων και λύκων, τις μακέτες με τις φωλιές και τα υπόλοιπα εκθέματα.
Τα νήπια ανυπομονούσαν να συναντήσουν τις αρκούδες από κοντά…ακολουθώντας το μονοπάτι που μας υπέδειξαν τα άτομα από το κέντρο ενημέρωσης, ξεκινήσαμε για το καταφύγιο της καφέ αρκούδας.
Λίγη ώρα μετά φτάσαμε στην είσοδο του καταφυγίου, μια ειδικά περιφραγμένη έκταση 50 στρεμμάτων σε υψόμετρο 1.350 μέτρων που ανήκει στον Αρκτούρο, την Ελληνική μη κερδοσκοπική οικολογική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1992. Σκοπός της ίδρυσής του ήταν η προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και η ευαισθητοποίηση και περιβαλλοντική εκπαίδευση των πολιτών.
Εκεί μας περίμενε ο κύριος Βαγγέλης, ένας εξαιρετικός ξεναγός ο οποίος μας μίλησε για το πρόβλημα που υπήρχε κυρίως στο παρελθόν με την αιχμαλωσία των αρκούδων αλλά και των λύκων, για τις αρκούδες – χορεύτριες και την προσπάθεια που έκανε ο Αρκτούρος για την ένταξη τους και πάλι στο φυσικό περιβάλλον, τη συμβολή του στην προστασία όλων των άγριων ζώων, για τον τρόπο διαβίωσης των 22 αρκούδων του καταφυγίου, τα χαρακτηριστικά και τις τροφικές τους συνήθειες, αλλά και τον τρόπο που συντηρείται όλη η οικολογική αυτή οργάνωση.
Τα νήπια μας, έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ιστορία της Τασούλας, μιας αρκουδίτσας που βρέθηκε στο Πεδινό Κοζάνης στην αυλή ενός σπιτιού. Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης τα νήπια μας σεβάστηκαν τους κανόνες του Αρκτούρου και έκαναν απόλυτη ησυχία. Σταθήκαμε τυχεροί και είδαμε περίπου 7-8 αρκούδες στη δασική περιοχή του καταφυγίου.
Μετά την ξενάγηση επισκεφτήκαμε το κατάστημα του Αρκτούρου για να πάρουμε τα αναμνηστικά μας και στη συνέχεια γυρίσαμε στο Νυμφαίο για φαγητό και βόλτα στα γραφικά σοκάκια του.
Γυρίσαμε στην πόλη μας αργά το βράδυ, γεμάτοι από εντυπώσεις και όμορφες εικόνες…. και σίγουρα όλοι μας περισσότερο περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένοι και κυρίως τα νήπια μας. Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχω στην υπέροχη αυτή εκδρομή ως συνοδός εκπαιδευτικός.
Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ τα νιάτα σέρνουνε χορό. Της Επιστήμης τα παιδιά και τραγουδάν τη Λευτεριά. Εδώ της νιότης ο άξιος νους, που χτίζ...