Μια διαδικασία που μυεί τα παιδιά στη μαγεία των Χριστουγέννων, εξάπτει τη φαντασία τους & τη λαχτάρα για το πολυπόθητο δώρο και δημιουργεί όμορφες αναμνήσεις που θα κουβαλούν μέσα τους μια ζωή (κυρίως γιατί μοιράζονται τις επιθυμίες τους με τους φίλους στο Νηπιαγωγείο),
Τα γράμματα των μικρών μας μαθητών, μας κάνουν να γελάμε αλλά και να συγκινούμαστε... όμως τηρούμε πιστά το έθιμο και κάθε χρόνο στέλνουμε τα γράμματα μας στον αγαπημένο μας Άγιο.
Συμμετοχή του Νηπιαγωγείου μας στη Δράση «Δέντρο – λιχουδιά για ζωάκια και πουλιά» στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικτύου ΠΕ “Μαθαίνω για τα Δάση”.
στολίσαμε το δικό μας “δέντρο – λιχουδιά” στην αυλή του Νηπιαγωγείου μας για να βρουν τροφή τα πουλιά το χειμώνα:
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ατόμων με αναπηρία στις 3 Δεκέμβρη αποφασίσαμε να εστιάσουμε στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία. Είδαμε σχετικά video, (παραολυμπιακούς αγώνες, άτομα που επικοινωνούν στη νοηματική γλώσσα, παιδιά που κινούνται με αμαξίδια, καλλιτέχνες που ζωγραφίζουν με το στόμα κ.λ.π), παρατηρήσαμε φωτογραφικό υλικό, διαβάσαμε παραμύθια και προσπαθήσαμε με βιωματικό τρόπο να καλλιεργήσουμε στα νήπια μας τις έννοιες της ενσυναίσθησης, της αποδοχής και του σεβασμού του “άλλου”, του “διαφορετικού”. Να κατανοήσουν τη μοναδικότητα του κάθε ατόμου, να αναγνωρίσουν τις ατομικές διαφορές, να αντιληφθούν ότι όλοι είμαστε ισότιμα μέλη μιας κοινωνίας. Με τη μέθοδο Διερεύνηση – εκμάθηση με πράξη (learning by doing) τα νήπια προσεγγίσανε την αναπηρία με παιχνίδια ρόλων και δραστηριότητες προσομοίωσης μορφών αναπηρίας. Ένα υπέροχο “ταξίδι” κοινωνικής ευαισθητοποίησης και κατανόησης του μηνύματος : ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ , ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ
Και μετά το στολισμό του δέντρου μας, ακολουθεί το Ημερολόγιο της Αντίστροφης Μέτρησης, με μια σειρά από χριστουγεννιάτικες δράσεις . Καθιερώθηκε τα τελευταία χρόνια στο Νηπιαγωγείο μας και η αλήθεια είναι πως δημιουργεί ευχάριστο κλίμα στις τάξεις μια και τα νήπια μας ανυπομονούν για τις εκπλήξεις που κρύβει η κάθε μέρα του ημερολογίου.
Θα συνεχιστεί και φέτος η συμμετοχή του Νηπιαγωγείου μας στο Διεθνές Δίκτυο Π.Ε. «Μαθαίνω για τα Δάση» (Learning about forests) που σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, οργάνωσαν διαδικτυακό επιμορφωτικό σεμινάριο το οποίο και παρακολουθήσαμε. Ικανοποίηση και επιβράβευση των κόπων μας σήμανε για μας, η διάχυση των περσινών μας δράσεων με θέμα: “προστατεύω το δάσος”, οι οποίες και παρουσιάστηκαν στο σεμινάριο.
.jpg)
Εδώ
Πολυτεχνείο! Εδώ
μέσα στης Τέχνης το ιερό
σκοτώνει η βία τα παιδιά
που τραγουδάν τη Λευτεριά.
«Ο πλανήτης Γη δεν μας ανήκει, εμείς ανήκουμε σε αυτόν.
Και πρέπει να τον μοιραστούμε με την άγρια ζωή»– Steve Irwin –
Με την είσοδο μας στο χωριό εντυπωσιαστήκαμε από το τοπίο – ένα χωριό βγαλμένο από παραμύθι. Τα σπίτια παραδοσιακά και τα μονοπάτια πέτρινα μέσα σε ένα απαράμιλλης ομορφιάς φυσικό τοπίο. Διασχίσαμε το πέτρινο μονοπάτι για να φτάσουμε στο Κέντρο ενημέρωσης, το ιστορικό κτίριο της Νίκειος Σχολής. Εκεί το προσωπικό του κέντρου μας περίμενε για ενημέρωση αναφορικά με τη ζωή και διαβίωση της καφέ αρκούδας. Τα νήπια μας, εξαιρετικό κοινό…χίλια μπράβο στα παιδάκια μας που με προσοχή άκουσαν για τις χώρες που ζει η καφέ αρκούδα, τη διατροφή της, τον τρόπο που ζει και κινείται, για την αναπαραγωγή της, το χειμέριο ύπνο της αλλά και για τους κινδύνους που διατρέχει. Στη συνέχεια παρατήρησαν πολύ προσεκτικά τα απολιθώματα αρκούδων και λύκων, τις μακέτες με τις φωλιές και τα υπόλοιπα εκθέματα.
Τα νήπια ανυπομονούσαν να συναντήσουν τις αρκούδες από κοντά…ακολουθώντας το μονοπάτι που μας υπέδειξαν τα άτομα από το κέντρο ενημέρωσης, ξεκινήσαμε για το καταφύγιο της καφέ αρκούδας.
Λίγη ώρα μετά φτάσαμε στην είσοδο του καταφυγίου, μια ειδικά περιφραγμένη έκταση 50 στρεμμάτων σε υψόμετρο 1.350 μέτρων που ανήκει στον Αρκτούρο, την Ελληνική μη κερδοσκοπική οικολογική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1992. Σκοπός της ίδρυσής του ήταν η προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και η ευαισθητοποίηση και περιβαλλοντική εκπαίδευση των πολιτών.
Εκεί μας περίμενε ο κύριος Βαγγέλης, ένας εξαιρετικός ξεναγός ο οποίος μας μίλησε για το πρόβλημα που υπήρχε κυρίως στο παρελθόν με την αιχμαλωσία των αρκούδων αλλά και των λύκων, για τις αρκούδες – χορεύτριες και την προσπάθεια που έκανε ο Αρκτούρος για την ένταξη τους και πάλι στο φυσικό περιβάλλον, τη συμβολή του στην προστασία όλων των άγριων ζώων, για τον τρόπο διαβίωσης των 22 αρκούδων του καταφυγίου, τα χαρακτηριστικά και τις τροφικές τους συνήθειες, αλλά και τον τρόπο που συντηρείται όλη η οικολογική αυτή οργάνωση.
Τα νήπια μας, έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ιστορία της Τασούλας, μιας αρκουδίτσας που βρέθηκε στο Πεδινό Κοζάνης στην αυλή ενός σπιτιού. Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης τα νήπια μας σεβάστηκαν τους κανόνες του Αρκτούρου και έκαναν απόλυτη ησυχία. Σταθήκαμε τυχεροί και είδαμε περίπου 7-8 αρκούδες στη δασική περιοχή του καταφυγίου.
Μετά την ξενάγηση επισκεφτήκαμε το κατάστημα του Αρκτούρου για να πάρουμε τα αναμνηστικά μας και στη συνέχεια γυρίσαμε στο Νυμφαίο για φαγητό και βόλτα στα γραφικά σοκάκια του.
Γυρίσαμε στην πόλη μας αργά το βράδυ, γεμάτοι από εντυπώσεις και όμορφες εικόνες…. και σίγουρα όλοι μας περισσότερο περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένοι και κυρίως τα νήπια μας. Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχω στην υπέροχη αυτή εκδρομή ως συνοδός εκπαιδευτικός.
FLΙNSTONES – Οι μικροί μας φίλοι από το 2ο Νηπιαγωγείο παρελαύνουν με περηφάνια και πολλή φαντασία, φέρνοντας μαζί τους το πνεύμα της Λίθι...
