ΠΑΡΚΟ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ (εκπαιδευτική εκδρομή)

 Σε κάθε μέρος της Ελλάδας υπάρχουν υπέροχα επισκέψιμα θεματικά πάρκα τα οποία αξίζει να δούμε από κοντά και να μας ενθουσιάσουν. 

Ως εκπαιδευτικοί εκτός από την ψυχαγωγία των μαθητών μας, δίνουμε βαρύτητα και και στην εμπειρία, στις διάφορες δραστηριότητες όπου μπορούν να συμμετέχουν τα παιδιά, στην επαφή με τη φύση. Επιλέξαμε να επισκεφθούμε μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς το πάρκο των Δεινοσαύρων στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης. Η εκδρομή έγινε Κυριακή 16 Οκτωβρίου για να μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι γονείς των νηπίων μας.

Οι γιγάντιοι δεινόσαυροι, τα προϊστορικά θηλαστικά, τα ζώα της εποχής των παγετώνων και το εξαιρετικό σπήλαιο που είδαμε μας ταξίδεψαν εκατομμύρια χρόνια πριν. Σε μια έκταση 10 στρεμμάτων με βοτανικό κήπο, το Περιβαλλοντικό Προϊστορικό Πάρκο, η μεγαλύτερη έκθεση με δεινόσαυρους και θηλαστικά στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, αποτέλεσε για τους λιλιπούτειους επισκέπτες εμπειρία ζωής. Μάθαμε για την ιστορία της Γης και τα ζώα που εμφανίστηκαν σε διαφορετικές περιόδους από την απαρχή της ...έως σήμερα. Ενθουσιαστήκαμε, γίναμε σοφότεροι, μπήκαμε στη χρονο- κάψουλα και ταξιδέψαμε πίσω στο χρόνο....

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΖΩΩΝ 2022

 Σήμερα Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, με τους μικρούς μαθητές μου δουλέψαμε το παραμύθι "Μουσούδα σ' αγαπώ" της Μάρως Θεοδωράκη, με στόχο να αντιληφθούν τα παιδιά, πως όλα ανεξαιρέτως τα ζώα είναι πλάσματα που χαίρονται, λυπούνται, πονάνε, πεινάνε και διψούν όπως εμείς. Πως έχουν ανάγκες και δίνουν το δικό τους σκληρό αγώνα επιβίωσης. Πως είναι οι συνοδοιπόροι μας πάνω στον πλανήτη.... Παράλληλα θέλησα να καταλάβουν οι μαθητές μου πως η μέρα αυτή δεν αφορά τελικά τα ζώα αλλά τον άνθρωπο. Μια και ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων (μάλλον μισάνθρωπων) δεν σέβεται τα ζώα και δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα τους στη ζωή...Όπως το φθηνής ποιότητας ψυχής άτομο που εκμεταλλεύτηκε την αθωότητα ή την πείνα των ζώων και πέταξε φόλες-χθες- στην πόλη μας για να σκοτώσει...Βάζω φόλα σημαίνει πως είμαι τόσο κακός στο να υπάρχω καθώς αν δεν υπήρχα θα ζούσαν πολλά ακόμη ζώα....θα ζούσε και η μικρή μου Ντρούλα, η σκυλίτσα μου, η οποία σίγουρα στα πέντε χρόνια ζωής της έλαβε περισσότερη αγάπη απ' ότι το άτομο που απαξίωσε τη φύση της και ύπαρξή της...