Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013
Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013
Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013
ευχές των παιδιών μας για τις γιορτές των Χριστουγέννων
Κάνε, καλέ Χριστούλη
να ’χουν όλα τα παιδάκια
ένα ποτηράκι γάλα
μπόλικα τραγούδια
μπόλικα αστεράκια
Κάνε καλέ Χριστούλη
να ’ναι όλα τους καλά
έτσι που και μεις
να μη ντρεπόμαστε
για τη δική μας τη χαρά
Χριστούγεννα είναι:
….νιφάδες που λιώνουν μόλις φτάσουν στη γη
….γιορτές και δώρα αγάπης
….όμορφη μουσική που πλημμυρίζει σ’ όλη τη πόλη
…το αστέρι που μας φέρνει το μήνυμα ότι γεννήθηκε
ο Χριστούλης
…κάλαντα και πολλά ζαχαρωτά
…τα αστέρια της αγάπης και της ελπίδας
…πολλά γλυκά και πολλές ευχές
….η ασημόσκονη που σβήνει όλες τις ασχήμιες
…αγκαλιές και φιλιά δίπλα στα έλατα τα στολισμένα
…καμπάνες γιορτινές και φώτα αστραφτερά
…όμορφα στολίδια και λαμπιόνια
…τα ευχόδεντρα των παιδιών
…νύχτα μαγική γεμάτη άστρα
…οι φωνές των παιδιών, τα τραγούδια τους, τα γέλια
τους
…χαμογελαστά πρόσωπα
…καρδιές γεμάτες από αγάπη
….και η ευχή
μας….
«κάνε
Χριστούλη, όλα τα παιδιά του κόσμου να ζήσουν όμορφα Χριστούγεννα»
(σκέψεις
και ευχές των παιδιών μας με αφορμή το απόσπασμα από το «Πρωινό
άστρο» του Γ. Ρίτσου)
Χρόνια πολλά
Από τα παιδιά και τις παιδαγωγούς
του 2ου Νηπιαγωγείου Τυρνάβου
πρόσκληση γιορτής χριστουγέννων
Ζω
σ΄ένα όνειρο γιορτής, μια Νύχτα μαγεμένη
Φωτίζει
η νύχτα απ΄ τ΄ όνειρο και τις ψυχές ζεσταίνει.
Κάτω
εκεί στη Βηθλεέμ απλώνεται γαλήνη….
Ο Ιωσήφ και η Παναγία καρτερούνε σιωπηλά
Θαύμα
τρανό να γίνει.
Το Φεγγαράκι από ψηλά, άπλετο φως αφήνει…
Όλα μοιάζουν
αλλιώτικα, τι έγινε στ΄ αλήθεια
Έλατα,
Χιονούλες και Άγγελοι,
Αστέρια
,Μάγοι και Βοσκοί μου
λένε παραμύθια.
Τη
νύχτα αυτή τη μαγική «γυρνάω» γίνομαι παιδί
Και με
τον ΑΗ – ΒΑΣΙΛΗ συντροφιά, σας
εύχομαι
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
…ελάτε
να ζήσουμε όλοι μαζί το θαύμα της νύχτας
Των
Χριστουγέννων
Τη
Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου και ώρα 6:30 μμ
Στο
Δημοτικό Θέατρο ΜΑΞΙΜ
Πρωταγωνιστούν
τα παιδιά του 2ου Νηπιαγωγείου Τυρνάβου
Η
καθηγήτρια μουσικής Ευγενία Μαμανού, ντύνει μουσικά την παράσταση.
Η διακοσμήτρια
Κωνσταντίνα Κουματζέλη παρεμβαίνει αισθητικά και διακοσμεί το χώρο.
Ο
τεχνικός Βασίλης Σαμολαδάς εμπλουτίζει το θεατρικό των παιδιών με ήχο και φως….
Σας
περιμένουμε
Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013
Κάπου ένα παιδί μετράει τα άστρα, σε κάποια
γειτονιά μετράει τα παιχνίδια του και σε άλλες μεριές του πλανήτη δεν
ξέρει καν να μετράει τις πληγές του, τις νιώθει...
Η
11η Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού. Τα παιδιά όλου του
κόσμου γιορτάζουν, ανεξαρτήτου φυλής, χρώματος, φύλλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων
πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, περιουσίας, οικογενειακής
προέλευσης ή άλλης κοινωνικής θέσης του ίδιου του παιδιού ή της οικογενείας του
(σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών
για τα Δικαιώματα του Παιδιού 1959, Αρχή Πρώτη).
Τα
παιδιά βέβαια θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε μέρα. Κι αυτό γιατί τα παιδιά όπως
και οι ενήλικες έχουν δικαιώματα. Δικαιώματα που παρά τα διεθνή κείμενα
προστασίας των παιδιών, (κενό γράμμα για πολλές χώρες) , εκατομμύρια παιδιά
εξακολουθούν να υποφέρουν από τη φτώχεια, να στερούνται της στοιχειώδους
σχολικής εκπαίδευσης, να υφίστανται τις τραγικές συνέπειες συρράξεων και οικονομικών
κρίσεων, να βιώνουν την καταστροφή και τη βία από την κούνια τους, να ορφανεύουν,
να ακρωτηριάζονται ή και να σκοτώνονται στους πολέμους, να πεθαίνουν κατά
χιλιάδες καθημερινά από τον ιό του AIDS και από άλλες ασθένειες. Τα στοιχεία
και οι αριθμοί είναι καταπέλτης στο εφησυχασμό της συνείδησης.
Αλλά
και στη χώρα μας τα πράγματα δεν είναι αισιόδοξα. Ένας μεγάλος αριθμός παιδιών,
αθώα θύματα της οικονομικής κρίσης, βιώνει άσχημες συνθήκες τα τελευταία
χρόνια. Οι ανήλικοι κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα υπολογίζονται σε
439.000 (Eurostat, 2010). Μεταξύ των φτωχών νοικοκυριών, το 21,6% είναι
οικονομικά αδύναμα για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών των παιδιών τους και
το 37,1% δεν έχει ικανοποιητική θέρμανση. Στους σιωπηλούς και ύπουλους αυτούς
εχθρούς της υγείας των ελληνόπουλων έρχεται να προστεθεί η βία και η
εγκληματικότητα που από το 2008 έως σήμερα έχει αυξηθεί πάνω από 40% ενώ
αναμένεται περαιτέρω αύξηση.
Φέτος συμπληρώθηκαν
67 χρόνια από την ημερομηνία ίδρυσης της UNISEF, 11 Δεκεμβρίου 1946,
που καθιερώθηκε ως Παγκόσμια
Ημέρα του Παιδιού. Με την ευκαιρία της επετείου τα παιδιά όλων
των νηπιαγωγείων της πόλης του Τυρνάβου, γιόρτασαν και έστειλαν με το δικό τους
τρόπο μηνύματα αγάπης σ’ όλα τα παιδιά του κόσμου. Χάρισαν το αγαπημένο τους
παιχνίδι για να φτάσει στα χέρια κάποιου «φίλου τους» που το χει ανάγκη,
ζωγράφισαν τις ευχές τους και τις άφησαν να ταξιδέψουν με μπαλόνια, ένωσαν τις
φωνές τους και «απαίτησαν» από τους μεγάλους να σέβονται το δικαίωμα κάθε
παιδιού στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην αρμονική ανάπτυξη, στην οικογενειακή
σταθερότητα, στην ασφάλεια, στη ζωή…
Τέλος,
ευχήθηκαν να μη δακρύσει ποτέ παιδί από απόγνωση, ανέχεια, ορφάνια, καταπίεση… και να επιστρέψει πίσω σε κάθε
παιδί, το χαμόγελο, η ελπίδα, το δικαίωμα στο όνειρο.
Λέλα Μάγγου
Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013
τα παιδιά μας εύχονται σ' όλα τα παιδιά του κόσμου...
Τα παιδιά δικαιούνται να ζουν σ’ ένα ειρηνικό, ασφαλές και
υγιές περιβάλλον για να βιώσουν με αξιοπρέπεια τα παιδικά τους χρόνια. Και
επειδή όλοι μας μιλάμε στα παιδιά, μα σπάνια ακούμε τι προσπαθούν να μας πουν
πραγματικά και ακόμα σπανιότερα αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες τους, σήμερα, με
αφορμή την παγκόσμια ημέρα παιδιού, εμείς οι μεγάλοι σωπαίνουμε και δίνουμε το
λόγο στα παιδιά.
Έτσι οι λιλιπούτειοι
μαθητές του 2ου νηπιαγωγείου Τυρνάβου ζωγράφισαν τα δικαιώματά τους και έδωσαν
τις δικές τους ευχές για τους συνομήλικους φίλους τους σ’ όλο τον κόσμο. Κατασκεύασαν
το δικό τους «μπαλόνι των ευχών» και στόλισαν την αυλή του νηπιαγωγείου τους.
Μια όμορφη δράση, γεμάτη ευαισθησία που υπενθυμίζει σ’ όλους μας την υποχρέωσή μας να χαρίσουμε στα παιδιά
αυτά που δικαιούνται.
Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013
Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013
Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων
Με αφορμή την παγκόσμια
ημέρα ηλικιωμένων το Νηπιαγωγείο μας επισκέφτηκε την Τρίτη 1 Οκτωβρίου το ΚΑΠΗ
Τυρνάβου.
Σε ένα ιδιαίτερα
χαρούμενο περιβάλλον τα παιδιά του νηπιαγωγείου ευχήθηκαν στα άτομα της τρίτης
ηλικίας, τους απήγγειλαν ποιήματα και τους παρουσίασαν τα τραγουδάκια που ετοίμασαν
για αυτούς. Τους χάρισαν επίσης και ένα άλμπουμ με τις ζωγραφιές τους. Η
υπεύθυνη , το προσωπικό, τα μέλη του ΚΑΠΗ καθώς και η προϊσταμένη του
Οργανισμού Κοινωνικής Πολιτικής υποδέχτηκαν τα νήπια με πολύ αγάπη, ανοιχτές
αγκαλιές, χαμόγελα και κεράσματα.Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013
Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013
Αγαπητοί γονείς
Από αυτή την εβδομάδα ξεκινά στο Νηπιαγωγείο μας η
λειτουργία της δανειστικής βιβλιοθήκης. Σκοπός μας είναι να έρθει το παιδί μέσα
από μια οργανωμένη προσπάθεια, πιο κοντά στο βιβλίο. Να μάθει να το αγαπά και
να το σέβεται, αλλά και να το επιστρέφει σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Έτσι κάθε Παρασκευή το νήπιο θα δανείζεται ένα παραμύθι από
τη βιβλιοθήκη της τάξης του , το οποίο θα συνοδεύεται από ένα φύλλο – εργασία.
Στην αρχή το παιδί με τη βοήθειά σας και μετά μόνο του, θα γράφει το όνομά του
και τον τίτλο του βιβλίου (όπως αυτό μπορεί). Στη συνέχεια θα διαλέγει και θα
ζωγραφίζει κάτι από το παραμύθι ή την ιστορία που του διαβάσατε. Να σημειωθεί
ότι αυτή η εργασία θα γίνεται μόνο αν το θέλει το ίδιο και χωρίς να πιεστεί.
Τη Δευτέρα το παραμύθι θα επιστρέφεται μαζί με την εργασία
του παιδιού σας.
Βοηθείστε τα παιδιά σας σ’ αυτή την πολύτιμη προσπάθεια
επαφής με το βιβλίο και απολαύστε μαζί του αυτή τη δραστηριότητα το
Σαββατοκύριακο!!
Ευχαριστούμε
Οι Νηπιαγωγοί
Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΑΣ
Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013
τα ψέματα στην παιδική ηλικία
Τα παιδιά αδυνατούν να ξεχωρίσουν το πραγματικό από το φανταστικό - πράγμα που δεν κατανοούν πάντα οι γονείς τους - και πολλές φορές κατηγορούνται ότι λέμε ψέματα.
Τα τέσσερα πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου, είναι η μόνη χρονική περίοδος - εκτός κι αν υπάρχουν προβλήματα ανάπτυξης- στην οποία το ψέμα μπορεί να περάσει χωρίς ενοχή και φόβο. Ή πιο απλά: δεν υπάρχουν ψέματα! Ο κόσμος είναι γεμάτος θαύματα, μια και το παιδί πιστεύει ότι όλα γύρω του ζουν και έχουν ψυχή. Αυτή η μαγική φάση τελειώνει με την είσοδο του παιδιού στο σχολείο. Γύρω στα 4, το παιδί αρχίζει να ξεχωρίζει την πραγματικότητα από την αυταπάτη. Αν και μπορεί να περάσουν χρόνια προτού συνειδητοποιήσει τι ακριβώς είναι αληθινό και τι φανταστικό, ωστόσο, τότε, το παιδί αρχίζει να διακρίνει καλύτερα τους δύο κόσμους. Η επιστήμη υποστηρίζει πως μέχρι το 7ο έτος της ηλικίας του, το παιδί έχει αναπτύξει την αίσθηση για τη διαφορά μεταξύ ψέματος και αλήθειας. Η διαδικασία της μετάβασης από τη μία κατάσταση στην άλλη αποτελεί στην ουσία μια φάση προσαρμογής, μια περίοδο όπου η πραγματικότητα εκτοπίζει τη φαντασία.
Τα ψέματα είναι ένας χειρισμός του παιδιού για να αντιμετωπίσει καλύτερα την πραγματικότητα. Συχνά, χρησιμοποιώντας το ψέμα σαν ένα τρόπο για να πει μαλακά την αλήθεια, το πιτσιρίκι λέει κάτι που - για οποιονδήποτε λόγο - δεν τολμάει να πει ευθέως.
Την ίδια στιγμή, οι ενήλικες παραβλέπουν ίσως το γεγονός ότι για να φτάσει στο σημείο να πει "συνειδητά" ψέματα, το παιδί βρίσκεται σε κάποιο αδιέξοδο.
Τις πιο πολλές φορές, πίσω από το ψέμα κρύβεται σαν βαθύτερη αιτία ο φόβος. Ο φόβος της ψυχικής ή της σωματικής τιμωρίας, της επαπειλούμενης ρήξης μιας σχέσης, ο οποιοσδήποτε φόβος.
Ως άλλοι λόγοι που οδηγούν τα παιδιά στο ψέμα αναφέρονται η αποδοχή, η ανάγκη για περισσότερη αγάπη, τρυφερότητα ή και η άμυννα.
Το να βρει ένα παιδί καταφύγιο σε κάτι αναληθές σημαίνει ότι έχει ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός της εσωτερικής του λογοκρισίας. Αυτό συμβαίνει και όταν το παιδί βρίσκεται σε ηλικία που δεν μιλάει ακόμη, έχει όμως ήδη κατακτήσει την έννοια του νόμου, του κανόνα, άρα της λογοκρισίας.
Όλα αυτά ας τα σκεφτούμε την επόμενη φορά που θα κατηγορήσουμε ένα παιδί ότι ψεύδεται και ας το βοηθήσουμε να βγει από τα αδιέξοδα της ηλικίας του...
Τα τέσσερα πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου, είναι η μόνη χρονική περίοδος - εκτός κι αν υπάρχουν προβλήματα ανάπτυξης- στην οποία το ψέμα μπορεί να περάσει χωρίς ενοχή και φόβο. Ή πιο απλά: δεν υπάρχουν ψέματα! Ο κόσμος είναι γεμάτος θαύματα, μια και το παιδί πιστεύει ότι όλα γύρω του ζουν και έχουν ψυχή. Αυτή η μαγική φάση τελειώνει με την είσοδο του παιδιού στο σχολείο. Γύρω στα 4, το παιδί αρχίζει να ξεχωρίζει την πραγματικότητα από την αυταπάτη. Αν και μπορεί να περάσουν χρόνια προτού συνειδητοποιήσει τι ακριβώς είναι αληθινό και τι φανταστικό, ωστόσο, τότε, το παιδί αρχίζει να διακρίνει καλύτερα τους δύο κόσμους. Η επιστήμη υποστηρίζει πως μέχρι το 7ο έτος της ηλικίας του, το παιδί έχει αναπτύξει την αίσθηση για τη διαφορά μεταξύ ψέματος και αλήθειας. Η διαδικασία της μετάβασης από τη μία κατάσταση στην άλλη αποτελεί στην ουσία μια φάση προσαρμογής, μια περίοδο όπου η πραγματικότητα εκτοπίζει τη φαντασία.
Τα ψέματα είναι ένας χειρισμός του παιδιού για να αντιμετωπίσει καλύτερα την πραγματικότητα. Συχνά, χρησιμοποιώντας το ψέμα σαν ένα τρόπο για να πει μαλακά την αλήθεια, το πιτσιρίκι λέει κάτι που - για οποιονδήποτε λόγο - δεν τολμάει να πει ευθέως.
Την ίδια στιγμή, οι ενήλικες παραβλέπουν ίσως το γεγονός ότι για να φτάσει στο σημείο να πει "συνειδητά" ψέματα, το παιδί βρίσκεται σε κάποιο αδιέξοδο.
Τις πιο πολλές φορές, πίσω από το ψέμα κρύβεται σαν βαθύτερη αιτία ο φόβος. Ο φόβος της ψυχικής ή της σωματικής τιμωρίας, της επαπειλούμενης ρήξης μιας σχέσης, ο οποιοσδήποτε φόβος.
Ως άλλοι λόγοι που οδηγούν τα παιδιά στο ψέμα αναφέρονται η αποδοχή, η ανάγκη για περισσότερη αγάπη, τρυφερότητα ή και η άμυννα.
Το να βρει ένα παιδί καταφύγιο σε κάτι αναληθές σημαίνει ότι έχει ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός της εσωτερικής του λογοκρισίας. Αυτό συμβαίνει και όταν το παιδί βρίσκεται σε ηλικία που δεν μιλάει ακόμη, έχει όμως ήδη κατακτήσει την έννοια του νόμου, του κανόνα, άρα της λογοκρισίας.
Όλα αυτά ας τα σκεφτούμε την επόμενη φορά που θα κατηγορήσουμε ένα παιδί ότι ψεύδεται και ας το βοηθήσουμε να βγει από τα αδιέξοδα της ηλικίας του...
Δευτέρα 13 Μαΐου 2013
Πέμπτη 11 Απριλίου 2013
Η τάση του ανθρώπου για παιχνίδι, είναι τάση ελευθερίας. Πάνω στη γη όμως τίποτα δεν είναι ελεύθερο. Οι άνθρωποι δημιουργούμε συνεχώς τους κανόνες συνεργασίας και συμβίωσης. Έτσι και τα παιχνίδια -αντανάκλαση της ζωής- έχουν τους δικούς τους κανόνες συμπεριφοράς, αλλά και όλα εκείνα τα στοιχεία ζωής που έχουμε αποκομίσει από τον τόπο που ζούμε, από το παρελθόν και το παρόν μας. Γι αυτό το λόγο το παιχνίδι είναι πάνω απ' όλα κοινωνικό, ενώνει τους ανθρώπους, δεν επιτρέπει παραβιάσεις, ατομικές επαναστάσεις και αναρχίες. Αντίθετα επιτρέπει πολύ λιγότερα απ' ότι η ίδια η ζωή απαιτεί.
Κυριακή 10 Μαρτίου 2013
επίσκεψη στο αμαξοστάσιο
Με την επίσκεψή τους στο αμαξοστάσιο τα παιδιά μας είχαν τηνευκαιρία να ξεναγηθούν στο χώρο όπου κατασκευάζονται τα άρματα του Τυρναβίτικου Καρναβαλιού. Ενημερώθηκαν για την προετοιμασία ενός άρματος (ιδέα-μακέτα-σιδηροκατασκευή-γλυπτική,σκάλισμα-χάρτωμα-επιζωγράφιση), από τον καλλιτέχνη πρωτεργάτη Κο Τέλη Μπλάντα και παρακολούθησαν από κοντά τα στάδια κατασκευής των αρμάτων. Μετά τη μύηση τους στην τέχνη της καρναβαλικής κατασκευής, τα νήπια με την καθοδήγηση μας έδειξαν μεγάλη διάθεση να συμμετέχουν και να δημιουργήσουν, ….κάπως έτσι γίνεται η μεταλαμπάδευση του καρναβαλιού στις νέες γενιές.
Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013
μια φορά κι ένα καιρό...
Τα παραμύθια δεν φτιάχτηκαν για ν’ αποκοιμίζουν τα παιδιά
Αλλά για ν’ αφυπνίζουν τους μεγάλους…
(Χαμαντί, Άραβας γαλλόφωνος αφηγητής)
(Χαμαντί, Άραβας γαλλόφωνος αφηγητής)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
1η Οκτωβρίου-μια ξεχωριστή μέρα για τη γιαγιά και τον παππού
Είναι οι φύλακες άγγελοί μας. Οι πιο όμορφες και γαλήνιες υπάρξεις της καρδιάς μας Περιμένουν το εγγονάκι τους ως το πιο μοναδικό δώρο για...
-
εν αρχή ην ο μύθος..... Ο μύθος του Ποσειδώνα και της Αθηνάς Τα πολύ παλιά τα χρόνια βασίλευε στην Αθήνα, ένα παράξενο πλάσμα ...
-
Το καράβι συμβολίζει την καινούργια πλεύση του ανθρώπου στη ζωή, μετά τη γέννηση του Χριστού. Έθιμο που υποχώρησε με το χρόνο, μπροστά σε...