28η Οκτώβρη : λέμε ΟΧΙ στον πόλεμο...υμνούμε την ΕΙΡΗΝΗ

 

Ειρήνη!

 Φώναξε η ελιά, πριν την ραβδίσουν χίλιες φορές και τον καρπό της δώσει.

Ειρήνη! Φωνάξαν στον κάμπο τα σπαρτά, πριν με δρεπάνι τους πάρουν την ζωή.

 

 

Ειρήνη! Είπαν τα παιδιά, και τα σχολειά μαντρώσαν.

Ειρήνη! Φώναξαν της γης οι αντρειωμένοι, προτού ζωθούνε με άρματα.

Ειρήνη! Φωνάξαν τα πουλιά, πριν από βόλι κυνηγού κάτω στο χώμα πέσουν.

Θέλουμε ειρήνη! Φώναξαν της γης οι αδικημένοι, πριν ξεσηκωθούν με πέτρες και με ρόπαλα γυρεύοντας το δίκιο.

Ειρήνη! Είπαν οι δυνατοί, και ύστερα έφτιαξαν εργοστάσια όπλων, τον κόσμο να αφανίσουν.

Ειρήνη! Φωνάξαν οι λαοί, Και ευθύς, τους ξεσπιτώσαν, τους άφησαν χωρίς νερό, με αρρώστιες τους φιμώσαν.

Ειρήνη! Πόσο σ’ αγαπώ!.. είπε ο ερωτευμένος.. θα πάω εγώ να σκοτωθώ, αν δεν γίνεις δική μου! Μα, αυτή άλλον προτίμησε, που έτοιμος για πόλεμο ήταν, αρκεί να την κερδίσει.

Ειρήνη! Γράψαν γι’ αυτήν οι ποιητές, την αναφέραν οι σοφοί, ζωγράφοι σε πίνακες την αποτύπωσαν δαφνοστεφανομένη.

Κι αφού όλοι την λάτρεψαν, κι όλοι για αυτή μιλήσαν, την πόθησαν γενιές και όλοι της γράψαν ύμνους, κινήσανε όλοι μαζί, για πόλεμο να πάνε.

 Γιατί, κανείς δεν πόθησε πιότερο τον πόλεμο, απ’ ότι η ειρήνη!!!

 Ειρήνη! πόθος διακαής των σκλαβωμένων, κρυφός καημός...

(το ποίημα είναι της Ρούλας Κτενά)

 

 

 

μίλα μου για μήλα...

 

μίλα μου …για μήλα

και μαθαίνουμε τα πάντα για το αγαπημένο μας φθινοπωρινό φρούτο…

 Αυτό το πανάρχαιο φρούτο έγινε αφορμή για οριακά γεγονότα. Αυτό έφαγαν άλλωστε οι πρωτόπλαστοι και απώλεσαν τον Παράδεισο μαζί με την αρετή τους.

Μήλο πέταξε η θεά της φιλονικίας στο γλέντι του γάμου του Πηλέα και της Θέτιδας και ούτε λίγο ούτε πολύ έγινε αυτό το μήλο η αιτία του Τρωικού Πολέμου.

Μήλο είδε να πέφτει από τη μηλιά ο Ισαάκ Νεύτων και ερεύνησε και διατύπωσε τους νόμους της βαρύτητας.

στους οποίους .....πειραματιστήκαμε και μεις

Ένα μήλο τοποθετημένο πάνω στο κεφάλι του παιδιού του έπρεπε να χτυπήσει με το βέλος του τόξου του ο Γουλιέλμος Τέλος, εθνικός ήρωας των Ελβετών. Σε αυτήν τη δοκιμασία τον καταδίκασε ο Αυστριακός κατακτητής «διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις». Το χτύπησε πράγματι και έτσι γλίτωσε το παιδί, αλλά το γεγονός έγινε αφορμή να επαναστατήσουν οι Ελβετοί και τελικά να απαλλαγούν από τους Αυστριακούς.

Το μήλο της μηλιάς, συμβολίζει την αγάπη, τον έρωτα και τη γονιμότητα. Ένα παιδικό - λίμερικ τραγουδάκι λέει: …Πήγα στην κυρία / μου ’δωσε ένα μήλο / μήλο δαγκωμένο / το ’φαγε η κόρη κι έκανε αγόρι… Σε πολλά τραγούδια και σε λαϊκά παραμύθια ο νέος διαλέγει την καλή του, ανάμεσα σε πολλές νέες, προσφέροντάς της ένα μήλο. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας το μήλο καρφώνεται στην κορυφή του φλάμπουρου σε γαμήλιες τελετές. Άλλοτε πάλι ένα δηλητηριασμένο μήλο γίνεται η αφορμή για παραμύθι αλλά και για να βρει η Χιονάτη τον καλό της πρίγκηπα.

Γίνεται τραγούδι παραδοσιακό και τραγουδιέται από μικρούς και μεγάλους: «Μήλο μου κόκκινο, / ρόιδο βαμμένο / εσύ με μάρανες / τον πικραμένο…», αλλά και…: «Μηλίτσα που ’σαι στον γκρεμνό τα μήλα φορτωμένη τα μήλα σου λιμπίζομαι, τον εγκρεμνό φοβούμαι…»…και πώς να μη τα χορέψεις τέτοια τραγούδια….

Τελικά στο Νηπιαγωγείο μας μάθαμε πολλά-πολλά για τα μήλα ….μάθαμε ότι στην Ελλάδα παράγουμε πολλές ποικιλίες όπως τα κόκκινα, τα γλυκά κίτρινα (μπανανόμηλα) και τα ξινόμηλα που είναι πράσινα. Αλλά και τα φιρικάκια που τρελαίνουν τα  παιδάκια. Και πώς να μη μας τρελάνουν τα αρωματικά φιρίκια, τα μικρά νόστιμα μηλαράκια όταν μάλιστα με τη βοήθεια των αγαπημένων μαμάδων Ελένης, Τάνιας και Κατερίνας, τα καρφώνουμε σε ξυλάκια, τα βουτάμε σε κόκκινη καραμέλα και τα πασπαλίζουμε με καραμελόσκονη…και τέλος τα γευόμαστε.

η θεματική "μίλα μου για μήλα", έκλεισε με το πιο γλυκό τρόπο. Ευχαριστούμε θερμά τον Βασίλη Λουλέ (μπαμπά της Δέσποινας) για τα φιρίκια που πρόσφερε στα παιδιά μας. Την Ελένη Μουσουλή - Μπαζούκη για την κατασκευή της καραμέλας, καθώς και τις μαμάδες Τάνια Λουλέ και Κατερίνα Τσούκα για τις ζαχαροπλαστικές τους ικανότητες και την πολύτιμη βοήθειά τους